ایـمـان و اعتقاد به معاد، آثار ارزنده اى در زندگى فردى و اجتماعى انسان دارد که به اختصار مورد برسى قرار مى گیرد.

در زندگى فردى 

اعـتـقـاد بـه مـعـاد، مـنـشـاء گـرایـش انـسـان بـه خـصـلت هـاى نـیـک و فـضـایـل اخـلاقـى است. سخاوت، از خودگذشتگى، انفاق، راستگویى، مبارزه با ستمگران، حـمـایت از مستضعفان، صبر و پایدارى در سختى ها از آثار ایمان به معاد است؛ چرا که مؤ منان به حیات اخروى، براى رسیدن به پاداش بى مانند قیامت از هیچ تلاشى فروگذار نمى کنند. مولاى متقیان (ع ) در توصیف پارسایان [ و مؤ منان به سراى آخرت ] چنین مى فرماید: پـارسـایـان، در دنـیـا اهـل فـضـیـلت انـد: سخن آنان صواب، جامه آنان میانه روى و روش آنان فروتنى

است، بر حرام هاى الهى چشم فرو مى بندند و به علم سودمند گوش مى سپارند، در سـخـتى و بلا، چنان که گویى در آسایش و راحتى به سر مى برند، اگر مدت عمرى نبود که خدا برایشان مقرر داشته، به سبب شوقى که به ثواب و بیمى که از عذاب دارند چشم برهم زدنـى جـان هـایـشان در بدن هایشان قرار نمى گرفت. تنها آفریدگار در نظرشان بزرگ و جـز او در دیـدگـانـشان خرد مى نماید. با بهشت چنان اند که گویى آن را مى بینند و غرق نعمت هـاى آن مـى بـاشـنـد و بـا دوزخ چـنـان انـد کـه گـویـى آن را مـى بـیـنـنـد و بـه عـذاب آن گرفتارند. 
حـضـرت على (ع ) و فرزندان و همسرش، سه روز پیاپى روزه نذرى گرفتند و هنگام افطار، غـذاى خـود را بـه یـتـیـم، فـقـیـر و اسـیـر داده، بـا آب افـطـار کـردنـد. دربـاره دلیل این فداکارى در سوره انسان چنین مى خوانیم: « إنا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا؛ ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزى که عبوس (گرفته) و سخت است.» سوره ی انسان، آیه ی10. کـسـى کـه مـعـاد را بـاور دارد، هـمـواره از خـویـشـتـن مراقبت مى کند، گرد معصیت نمى گردد و از آلودگى ها اجتناب مى کند تا از عواقب شوم آن ها ایمن باشد، چرا که او مى داند: « فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره * ومن یعمل مثقال ذرة شرا یره؛ پـس هـر کس هم وزن ذره اى نیکى کند، آن را خواهد دید * و هر که هم وزن ذره اى بدى روا دارد آن را خواهد دید.» سوره ی زلزله، آیه ی7ـ8. 

در زندگى اجتماعى 

جـامـعـه از مـجـمـوعـه افـرادى تـشـکـیـل شـده کـه بـا یـکـدیـگـر در ارتـبـاط و تـعـامـل هـسـتـنـد. اگـر بـر روابـط افـراد جامعه، ایمان به مبداء و معاد حاکم باشد، پیشرفت، سرافرازى و سربلندى جامعه را دربرمى گیرد و آثار سازنده اى در پى خواهد داشت. برخى از آثار سازنده ایمان به معاد از این قرارند: 

1 ـ تاءمین امنیت اجتماعى 

در کـشـورهـاى پیشرفته جهان، براى پیشگیرى از دزدى، آدم کشى، جرم و جنایت ازدستگاه هاى پـلیـسـى بـسـیـار قـوى و مـجـهـز بـه مـدرن تـریـن وسـائل اسـتـفـاده مـى شـود. ولى بـا ایـن حـال، شـاهـد شـنـیـع تـریـن جـنـایـت هـا و مـرگ بـارتـریـن فـجـایـع و قتل و غارت هاى دهشتناک هستیم. سبب ظاهرى این است که نمى توان براى هر فرد ناظر و مراقبى گـمـاشـت و بـر فرض امکان، خود مراقب و پلیس هم بشر است و نیاز به مراقب دیگرى دارد. در سـال، 1357، در نـیـویـورک شـبـى بـه طـور نـاگهانى خاموشى وسیعى پیش آمد، بسیارى از آمریکایى ها از فرصت استفاده کرده، به چپاول و غارت مغازه ها پرداختند، به طورى که تعداد دستگیرشدگان توسط پلیس به سه هزار نفر رسید! آرى، تـنـهـا ایـمـان بـه خـدا و تـرس از مـجـازات دادگـاه عـدل الهـى اسـت کـه امـنیت و آسایش را در جامعه برقرار مى کند؛ چرا که این ایمان، نگهبانى از درون انسان است که همواره او را از بدى ها بازمى دارد و به خوبى ها رهنمون مى کند. باور به حـیـات اخروى و ثواب و عقاب آن از (فضیل بن عیاض ) ـ که سرکرده راهزنان بود و مسافران از شـنـیـدن نـام او بـر خـود مـى لرزیـدنـد ـ انـسـانـى متواضع، خدوم و الهى ساخت که عبادت و خدمتگزارى او به خلق خدا، زبانزد همگان بود ادامه دارد.  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: